శ్రీపాద శ్రీవల్లభ చరితామృతము - 243 / Sripada Srivallabha Charithamrutham - 243
✍️. శ్రీ మల్లాది గోవింద దీక్షితులు
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
అధ్యాయం 52, 53
🌻. శంకరభట్టు యోగానుభవం 🌻
నేను మూడు సంవత్సరాలపాటు ప్రతిరోజు అర్ధరాత్రి సమ యంలో శ్రీపాదుల తేజోమయ రూపాన్ని దర్శించాను.
నేను నా యోగానుభవాలను అన్నింటిని ప్రత్యేకంగా ఒక పుస్తకంలో వ్రాసాను. దాన్ని శ్రీపాదుల ఆఙ్ఞ మేరకు హిమాలయాలలోని యోగులలో ఒకరు తీసుకొని వెళ్ళారు.
🌹 🌹
అధ్యాయం 53
🌻. బాపనార్యుల 33వ తరం-చరితామృత గ్రంథం 🌻
నేను సంస్కృతంలో రచించిన ఈ చరితామృతాన్ని శ్రీపాదుల దివ్య పాదుకల వద్ద చదివి వినిపించాను. శ్రోతలు అయిదుగురూ చాలా సంతోషించారు.
నేను రచించిన ఈ చరితామృతం శ్రీపాదుల మేనమామ వంశం వద్ద కొంతకాలం ఉండి ఆ తరువాత తెలుగులో అనువదింపబడుతుంది. తెలుగు అనువాదం పూర్తి కాగానే సంస్కృతప్రతి అదృశ్యం అవుతుంది. అది శ్రీపాదుల జన్మ స్థలం కింద కొన్ని నిలువు లోతులలో ఉంటుంది. దాన్ని సిద్ధపురుషులు చదువుతారు.
బాపనార్యుల 33వ తరంలో ఈ తెలుగు ప్రతి వెలుగులోకి వస్తుంది. అలా దీన్ని వెలుగులోకి తెచ్చే వ్యక్తి తెలుగు మూలప్రతిని విజయ వాటికలోని కృష్ణా నదిలో నిమజ్జనం చేయాలి.
శ్రీపాదులు ఎవరిని ఈ పనికై నియమిస్తారో ఆ అదృష్టవంతుడు శ్రీపాదుల జన్మస్థానంలో మహాసంస్థానం ఏర్పడిన చోట తెలుగు చరితామృతాన్ని పారాయణ చేసి శ్రీచరణాలకు దీనిని సమర్పిం చాలి.
పారాయణ మధ్యలో ఆ వ్యక్తికి గాణ్గాపురం నుండి అయా చితంగా ప్రసాదం లభిస్తే ఆ వ్యక్తి తప్పక బాపనార్యుల 33వ తరానికి చెందిన వాడే అని రూఢి అవుతుంది. ఇది తేజోమయరూపంలో శ్రీపాదులు చెప్పిన దివ్యవచనం.
శ్రీపాదరాజం శరణం ప్రపద్యే
శ్రీపాదశ్రీవల్లభులకు జయము జయము శ్రీపాద శ్రీవల్లభులకు జయము జయము
సమాప్తం
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Sripada Srivallabha Charithamrutham - 243 🌹
✍️ Satya prasad
📚. Prasad Bharadwaj
Chapter 27
🌻 Sripada’s incomprehensible leelas - 2 🌻
We were given food in the evening also. We were ordered to rest there only and keep a watch on the cattle present there. Later he went away with his servants. On that night we remembered Sripada’s name and His leelas.
When we got up, we found that there were no cows. The farmers around that area asked us, ‘For how much price did you buy this land?’ We told them what all happened in the evening on the day before.
They did not believe us and considered us mad people. It was very difficult to comprehend which was correct and which was not. Meanwhile, a new person came there. He asked us, ‘When was Sri Vasavee Kanyaka born, on Vysakha Suddha Dasami or Saptami?
Sri Dharma Gupta said that Sri Vasavee Kanyaka was born on Dasami only, Dasami was a ‘Poorna Thithi’ and it was Friday. After hearing this answer, he questioned ‘Are you going to that mad fellow sitting in Kurungadda without any work?’ His behavior was objectionable to us.
Sri Dharma Gupta said, ‘Though that unknown person talked in an objectionable manner, he reminded us our duty. We should immediately go to Kurungadda.’ We immediately started for Kurungadda in a boat. There was no money with me or with Sri Dharma Gupta to give to the boat person.
He said, ‘For now, I am pardoning you. It was your responsibility to tell me before boarding the boat whether you had money or not.’ The boat man’s looks fell on Sri Dharma Gupta’s hand. He took away the ring on his hand. He did not keep the ring but threw it into Krishna.
We reached Kurungadda. Sripada was in ‘Yoga Nishta’ after taking bath in Krishna. After sometime, He opened eyes. Seeing us, He smiled. He asked us whether we built a shed required for doing darbar there.
We narrated all the things that happened on the day before. He said, ‘My Dear! No one can come to me without My will. Nobody will have devotion in Me without My will. I can make any rich man into a pauper and a pauper into a rich man in a moment.
I can make a mad fellow into a healthy one and a healthy one into a mad fellow. All powers and Siddhis are in my hand. The farmer you saw yesterday was Virupaksha, the brother of Sri Vasavi Kanyaka.
The cow wealth you saw was the same Sri Kusuma Shresti had at that time. The Mylars and Veera Mushtis you saw were of those days only. The one, who asked you in an objectionable language whether you were going to Kurungadda, was Myself.
The one who came as boat man was Myself. The one who took the ring from Dharma Gupta and threw it into Krishna was Myself. My darbar was built by Mylars, Veera Mushtis, Veerabhadra and his associates.
It was merely your good fortune that you also took part in that great good work. For Me, all the ‘times’ (past, present and future) are the same. All places are the same. I can recreate any incident of any times in any place; I can also create new incidents with some changes.
My form of Sripada Srivallabha will change into Sri Padmavathi Venkateswara at the end of Kaliyugam. People who know that everything is in My hands, are blessed.’
End of Chapter 27
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹