త్రిపురా రహస్యము - 67 / TRIPURA RAHASYA - 67

🌹. త్రిపురా రహస్యము - 67 🌹

🌻. స్వామి దత్తాత్రేయ  విరచిత ఆత్మ జ్ఞాన యోగము 🌻

✍️. బ్రహ్మ శ్రీ క్రోవి పార్థసారథి

📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

 

🌴. జ్ఞానుల లక్షణాలు - 2 🌴

ఇతర జ్ఞానులను పరిక్షించటం : పరశురామా ! ఇతరులకు ఈ లక్షణాలు ఉన్నాయో, లేదో పరిక్షించటం సాధ్యం కాదు. ఎందుకంటే కొంతమందిలో ఈ లక్షణాలున్నా అవిపైకి - కనిపించవు.. కొంతమంది అవి లేకపోయినా, ఉన్నట్టుగా నటిస్తారు. అపరాధము, కర్మ, కామము అనే వాసనలు లేనివారికి సాధన ప్రారంభంలొనే జ్ఞానం సిద్ధిస్తుంది. కాని  వారి పూర్వవాసనలు వూర్తిగా పోకపోతే వారుకూడా సామాన్యులలాగానే కనిపిస్తారు. వారిలో ఈ లక్షణాలు కనపడవు. 

 

అందుచేతనే జ్ఞానులు కానివారు జ్ఞానులను పరిక్షించలేరు. ఇక జ్ఞానులు, తొము జ్ఞానులై ఉండి కూడా అజ్ఞానులులాగా ప్రవర్తించటం సహజం కాబట్టి, వారు ఇతరులను గుర్తించగలుగుతారు. 

జ్ఞానుల వ్యవహారం :

అధమ స్థితిలో ఉన్నవారికి, ఉత్తమ జ్ఞానులకున్నట్లుగా నిరంతర సమాధిస్థితి ఉండదు. సోహం అనే భావన ఉంటేనే వారికి ఆ స్థితి కలుగుతుంది. 

అప్పుడే దేహాత్మభావన నశిస్తుంది. మిగిలిన సమయాలలో దేహాత్మభావన ఉంటుంది. ఆ సమయంలో వారుకూడా మూఢులలాగానే ప్రవర్తిస్తారు. మధ్యమధ్య వారు సంపూర్ణ సమాధిస్థితి పొందుతారు. ఆ స్థితిలో సంసార బంధనాలుండవు. 

 

ఇక మధ్యమతశ్రేణి జ్ఞానులు : 

వీరికి ఏ విధమైన దేహసంబంధము ఉండదు. దేహమే ఆత్మ అనే భ్రాంతి ఆసలే ఉండదు. నిరంతరము అభ్యాసం చెయ్యటంవల్ల వారి మనస్సు ఎప్పుడూ లయ స్థానంలోనే ఉంటుంది. 

అందువల్ల అతడు ఎప్పుడూ సమాధిస్థితిలోనే ఉంటాడు. మనస్సు సంకల్పరహితంగా ఉంటుంది. లోకవ్యవహారాలుండవు. శరీర సంబంధముందడదు. శరీరం నిలవాలి కాబట్టి అన్నపానాదులు తీసుకుంటాడు. అంతే వాటివల్ల అతడికి ఏ బంధనాలు అంటవు. సుషుప్తిలో ఉన్నవాడు ఏం మాట్లాడినా వాడికి తెలియదు. 

అలాగే లోకజ్ఞానం లేని ఈ యోగి ఏం మాట్లాడినా, ఏం చేసినా అతనికి తెలియదు. ఇతడు కేవలము ప్రారబ్దంవల్ల మాత్రమే దేహయాత్ర సాగిస్తాడు. 

 

ఉత్తమజ్ఞానికి కూడా దేహసంబంధముండదు. దేహం చేసే పనులు నావే అని అభిమానము ఉండదు. అయినా రథసారథిలాగా ఈ దేహాన్ని నడిపిస్తూనే ఉంటాడు.

 

రథం నడుస్తూ ఉంటే నేనే ఈ రథము, నేను నడుస్తున్నాను అనుకోడు. ఈ రకంగా ఉత్తమజ్ఞాని దేహం కలవాడూ కాదు. దేహవ్యాపారీ కాదు. అతడు శుద్ధచిన్నాత్రుడు. 

 

ఉత్తమ, మధ్యమ జ్ఞానులలో భేదం : సాధనలో భేదంవల్లనె వారిలో కూడా ఖేదం వచ్చింది. మనస్సును బాగా నిగ్రహించినందున మధ్యమయోగికి ఆ స్థితి వచ్చింది. నిరంతరం సో హం అనటంవల్ల ఉత్తముడికి ఆ స్థితి వచ్చింది. 

 

అని జ్ఞానుల యొక్క లక్షణాలను దత్తాత్రేయుడు పరశురాముడికి వివరించాడు అన్నాడు రత్నాకరుడు. 

🌻. బ్రహ్మ రాక్షసుడు- 1 🌻 

 

“గురువర్యా ! జ్ఞానుల లక్షణాలు, వారి మధ్య తేడాలను దత్తాత్రేయుడు.వివరించాడు కదా ! ఆ తరువాత ఏం జరిగింది?” అంటూ ప్రశ్నించాడు నారాయణభట్టు. చెప్పటం ప్రారంభించాడు రత్నాకరుడు.  

ఇంత చెప్పినా పరశురాముడి సందెహాలు తీరలేదు. అందుకని ఒక ఛిన్నకథ చెప్పటం మొదలుపెట్టాడు దత్తాత్రేయుడు. 

 

పూర్వకాలంలో నిపాశా నదీ తీరంలో అమృతము అనే నగరం ఉండేది. ఆ నగరాన్ని రత్నాంగదుడు అనే రాజు పరిపాలిస్తున్నాడు.. అతనికి రుక్నాంగదుడు, హేమాంగదుడు అని ఇద్దరు కుమారులున్నారు. వీరిలో పెద్దవాడు పండితుడు. చిన్నవాడు మహాజ్ఞాని.  

 

ఒకసారి వసంతకాలంలో వీరిద్దరూ వేటకి వెళ్ళారు. అలా పోయిపోయి కీకారణ్యంలో ప్రవేశించారు. అక్కడ అనేక జంతువులను వేటాడి బాగా అలసిపోయారు. బాగా దాహం వేసింది. దూరంగా ఒక సరస్సు కనిపించింది. నీరు త్రాగుదామని ఆ సరస్సు దగ్గరకు వెళ్ళారు రాకుమారులు. దాని వద్దున ఒక పెద్ద మగర్రిచెట్టున్నది. దానిని ఆశయించుకుని బ్రహ్మరాక్షసుడు ఒకడున్నాడు. 

 

ఆ రోజుల్లో మగధదేశం పండితులకు పెట్టింది పేరు. అందులో వసుమంతుడు అనే పండితుడుండేవాడు. అతడు సర్వశాస్త్ర పండితుడు. అహంకారి. శుష్కతర్మంలో మహనిపుణుడు. అనేక సభలలో పండితులను జయించాడు. దానితో మహాగర్విష్టి అయినాడు. 

ఒక రోజు రాజుగారి ఆస్థానానికి వెళ్ళాడు. రాజాస్థానంలో అష్టకుడు అని ఒక పండితుడున్నాడు అతడు వేదవేదాంగవిదుడు. శాస్త్రవేత్త, ఉత్తముడు. నిగర్వి అతన్ని వాదనకు ఆహ్వానించాడు వసుమంతుడు. 

ఇద్దరికీ వాదన మొదలైంది. అష్టకుడు చెప్పిన శాస్త ప్రమాణమైన విషయాలను వసుమంతుడు తనకు తర్మంతో ఖండించటం మొదలుపెట్టాడు. అష్టకుడు అనేక విధాల అవమానపరచాడు. నిందించాడు. అయినప్పటికీ ఆతడు ఏ మాత్రం చలించలేదు. 

కాని అష్టకుని శిష్యుడైన కాశ్యపుడు, తన గురువుగారికి జరిగిన అవమానం భరించలేక కోపించి వసుమంతుణ్ణి బ్రహ్మరాక్షసిగా పుట్టమని శపించాడు. దాంతో వసుమంతుడు తన తప్పు ఒప్పుకొని, శాపవిమోచనం చెప్పమని ప్రాధేయపడగా నీ ప్రశ్నలకు ఎవరైనా సమాధానం చెప్పినప్పుడు నీకు శాపవిమోచనం కలుగుతుంది అన్నాడు కాశ్యపుడు. ఆ విధంగా బ్రహ్మరాక్షసి అయిన వసుమంతుడు ఇప్పుడు ఆ మర్రిచెట్టు మీద ఉన్నాడు. 

సశేషం..... 

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

🌹 TRIPURA RAHASYA - 67 🌹

🌻  THE MYSTERY BEYOND THE TRINITY 🌻

✍️  Ramanananda Saraswathi

📚  Prasad Bharadwaj

CHAPTER 16

🌴 On Consciousness, Control of Mind, and Sleep - 2 🌴

24. For the sense of ‘I’ (ego) surpasses the body, the senses and the mind, at the time of the cognition of objects.

[Commentary:  The Self always flashes as ‘I’ due to its self-luminosity.  The body and such things do not.  The ‘I’ surpasses the body, etc., simultaneously with the perception of objects, for the bodily conception does not exist with the perception of objects. Otherwise the two perceptions must be coeval.] 

The contention may be made that the eternal flash of the Self as ‘I’ is not apparent at the time of the perception of objects. If ‘I’ did not shine forth at the time, the objects would not be perceived, just as they are invisible in the absence of light.  Why is not the flash apparent? 

Perceptibility is always associated with insentient matter.  Who else could see the self-luminosity of the Self? It  cannot shine in absolute singleness and purity. However it is there as ‘I’. 

Moreover everyone feels ‘I see the objects’. If it were not for the eternal being of ‘I’, there would always arise the doubt  if I am  or  if I am not,  which is absurd.

Nor should it be supposed that ‘I’ is of the body, at the time of perception of objects. For,  perception implies the assumption of that shape by the intellect, as is evident when identifying the body with the Self. 

Nor again should it be said that at the time of perception ‘I am so and so, Chaitra’ — the Chaitra sense overreaches the ‘I’ sense, but the ‘I’ sense is never lost by the Chaitra sense. 

There is the continuity of ‘I’ in deep slumber and in samadhi. Otherwise after sleep a man would get up as somebody else. The contention is possible that in deep sleep and samadhi, the Self remains unqualified and therefore is not identical with the limited consciousness of the ego ‘I’ in the wakeful state.  

The answer is as follows: ‘I’, is of two kinds — qualified and unqualified. Qualification implies limitations whereas its absence implies its unlimited nature. ‘I’ is associated with limitations in dream and wakeful states, and it is free from them in deep slumber and  samadhi states. 

In that case is the ‘I’ in  samadhi  or sleep associated with threefold division of subject, object and their relation? No! Being pure and single, it is unblemished and persists as ‘I-I’, and nothing else.  The same is Perfection. 

25. Whereas Her Majesty the Absolute Intelligence is ever resplendent as ‘I’, therefore She is all and everknowing.  You are She, in the abstract. 

26. Realise it yourself by turning your sight inward. You are only pure abstract Consciousness. Realise it this instant, for procrastination is not worthy of a good disciple. He should realise the Self at the moment of instruction. 

27.  Your eyes are not meant by  the aforesaid word sight.  The mental eye is meant, for it is the eye of the eye, as is clear in dreams. 

28.  To  say that the sight is turned inward is appropriate because perception is possible only when the sight is turned towards the object. 

29-31.  The sight must be turned away from other objects and fixed on a particular object in order to see it. Otherwise that object will not be perceived in entirety. The fact that the sight is not fixed on it is the same as not seeing it. Similarly is it with hearing, touch, etc. 

32.  The same applies to the mind in its sensations of pain and pleasure, which are not felt if the mind is otherwise engaged. 

33.  The other perceptions require the two conditions, namely, elimination of other objects and concentration on the one. But Self-realisation differs from them in that it requires only one condition:  elimination of all perceptions. 

34. I shall tell you the reason for this. Although consciousness is unknowable, it is still realisable by pure mind. 

Continues....

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹